Çocuklar genel olarak tahmin edilebilir aşamalara göre gelişirler ancak bir çocuğun gelişimi çevresindeki faktörlerden ve yaşadığı deneyimlerden de etkilenmektedir. Aşağıda “genel beklentiler” açıklanmaktadır.

ÜÇ YAŞ GRUBUNDA      
ÖĞRENME BECERİLERİNİ GELİŞTİRMEYE  YÖNELİK İPUÇLARI

Araştırmalar çocukların okula “öğrenmeyi öğrenmelerine” yardımcı olacak güçlü tutumlar ve becerilerle başlarlarsa eğitim olanaklarından daha iyi yararlanacaklarını göstermektedir. Çocuklar bazı öğrenme becerilerini doğal olarak öğrenirken, bazıları destekleyici bir ortamla geliştirilebilmektedir.  

Seçmelerine izin verin.  
Çocuklara ne giyeceklerine veya atıştırmalık olarak ne yiyeceklerine karar vermek gibi basit tercihlerde bulunma şansı verin. 

Başladıklarını bitirmelerine yardım edin.  
Çocuklar yeni bir şey deneyip bitirdiklerinde büyük bir tatmin yaşarlar. İhtiyaç duyduklarında onlara biraz destek olun ama her şeyi tamamen üstlenmemeye dikkat edin. 

Yaratıcılığı desteleyin.  
Çocukları sorular sormaya, materyalleri kullanmanın farklı yollarını denemeye teşvik edin veya onlara geniş bir yeni deneyimler yelpazesi sunun.  

Aktivitelerde acele etmeyin.  
Çocukların evde veya anaokulunda aktivitelere gerçek anlamda dahil olabilmek ve öğrenme için önemli bir temel olan “katılımı” yaşayabilmek için uzun bir süreye ihtiyaçları vardır.  

Teşvik edin.  
Tüm çocuklar hayata öğrenmeye istekli olarak başlarlar, ancak yetişkinler eleştirel bir tutum içindeyse bu isteklilik ilköğretim yıllarına kadar kaybolabilir. Başarıları takdir edin ve her fırsatta çocuğunuzun gelişiminin farkında olduğunuzu ona hissettirin.

Üç yaşındaki çocuklar ne istediklerini bilirler ve tercihlerini ifade ederler. Oyun oynarken dikkat dağıtıcıları daha iyi görmezden gelirler ve ellerindeki işe odaklanırlar. Biraz zor şeyleri tamamlama konusunda ısrarcı bile davranabilirler. Öğrenme hala öncelikle keşfetme yoluyla, tüm duyular kullanılarak gerçekleşir. Gelişen dil becerileri daha karmaşık soruları ve tartışmayı mümkün kılar ve problem çözerken daha yaratıcı ve metodolojik düşünebilirler.

İnisiyatif, Katılım ve Devamlılık

Merak ve Öğrenme İsteği                                                          
Duyusal deneyimler ve diğer deneyimleri aramaya ve bu deneyimlere katılmaya devam eder (örneğin; masallar dinler, arkadaşlarıyla oynar, itfaiye istasyonu gezisine gider).

Akıl Yürütme ve Problem Çözme

İcat ve Hayal gücü

• Üç yaşındaki çocuklar öncelikle keşfederek, tüm duyularını kullanarak öğrenirler. Oyun oynarken dikkat dağıtıcıları daha iyi göz ardı edebilir ve ellerindeki işe daha iyi odaklanabilirler. Biraz zor bir şeyi bitirmeye kararlılıkla devam eder ve problem çözerken daha yaratıcı ve yöntemsel davranabilirler.
• Üç yaş grubundaki çocuklarda dil gelişimi hızlanır. Pek çok yeni sözcük öğrenirler ve telaffuzlarında büyük ilerlemeler olur. Basit cümlelerle iletişim kurarlar ve dilbilgisi kullanımlarını geliştirirler. Bu yaştaki çocuklar ilgi alanlarından bahsetmek isterler ve yetişkinlerin biraz ipucu desteğiyle kişisel deneyimlerini başkalarıyla ilişkilendirebilirler.
• Üç yaşındaki çocuklar konuşmaları, hikayeleri, şarkıları ve şiirleri dinleyebilir ve anlayabilirler. Harfleri öğrenmeye başlarlar ama sayılara da “harf” diyebilirler. Ortamdaki yazıları fark ederler ve ne anlama geldiğini sorabilirler. Çocuklar üç yaşındayken karalamalar daha çok yazı gibi görünmeye başlar.
• Bu yaştaki çocukların oyun oynarken mantıksal akıl yürütme becerileri gelişir. Basit yapbozları birleştirebilirler ve bütün bir nesnenin parçalara ayrılabileceğini anlarlar. Nesneleri sınıflandırabilir ve ayırabilirler ama genellikle bir seferde bir özelliğe göre ayırır veya sınıflandırırlar. Üç yaşındaki çocuklar “aynı” veya “farklı” nesneleri belirler veya tanımlarlar. “Beşe” kadar sayabilirler ve “0”dan “9”a kadar yazılı rakamları tanımaya başlarlar.
• Fiziksel olarak üç yaşındaki çocuklar yürümeye yeni başlayan çocuklardan daha emin hareket ederler. Koşma, tırmanma ve kaba motor beceriler kullanmayı gerektiren diğer hareketleri yapma yeteneklerini geliştirmişlerdir. Üç tekerlekli bisiklete binebilir veya salıncakta sallanabilirler. İki elini ve vücutlarını kullanarak büyük bir topu yakalayabilirler. Artan parmak becerileri sayesinde basit yapbozları birleştirebilir, araçları kullanabilir, avuç içi yerine parmaklarıyla pastel boya tutabilir, çamurdan top ve yılan yapabilir ve yardım almadan soyunabilirler.
• Duygusal olarak, üç yaşındaki çocukların keşfederken ve oyun oynarken güvende olmak için yakında tanıdık yetişkinlere ihtiyaçları vardır. Bu yaştaki çocuklar daha bağımsız hale geldikçe başka çocuklarla gerçek arkadaşlıklar kurmaya başlarlar.  Akranlarla çatışmalar yaşandığında üç yaşındaki çocuklar genellikle yetişkin yardımına başvururlar. Duyguların nedenlerini anlamayı öğreniyorlardır ve üzgün olanlara sarılmak gibi basit yardımlarda bulunacaklardır. Üç yaşındaki çocuklar duygularını daha iyi yönetebilirler ama yine de stres altında yardıma ihtiyaç duyabilirler.
• Üç yaşındaki çocuklar sesleri üzerinde daha çok kontrol sahibi olarak ve en sevdikleri şarkıları tanıyarak, adlandırarak ve söyleyerek yaratıcı sanat yeteneklerini geliştirirler. Gelişen vuruşu, tempoyu ve perdeyi kontrol etme yeteneğiyle basit ritim enstrümanlarını çalabilirler. Üç yaşındaki çocuklar dramatik oyunu çok severler ve hayal gücüne dayalı senaryolarına kendilerini bazen o kadar çok kaptırırlar ki oyun bittikten sonra da rollerine devam ederler. Oyunlarında gerçek nesneleri ve kostümleri kullanmayı tercih ederler.
• Tercih edilen aktiviteleri ve arkadaşları seçerken gittikçe daha dikkatli olur (örneğin; “Bugün Ayşe’lerde oynamak istiyorum” der).
• Aktivite yaşına ve ilgi alanına uygun olduğu sürece dikkat dağıtıcılar veya müdahaleler olsa bile dikkatini daha uzun süre verebilir (örneğin; bir yapbozu arkada TV sesi olsa bile defalarca birleştirip bozabilir).
• Çeşitli işler, aktiviteler ve deneyimleri devam ettirir. Biraz zor bile olsa bir işi tamamlamak için çalışmaya devam eder (örneğin; biraz zor bir yapbozu yapmaya devam eder).
• Çeşitli kişisel işlerini (yemek yeme, soyunma, taranma gibi) kendi başına yapma becerilerini geliştirir. Yetişkin yardımını reddedebilir (örneğin; bir kazağı giymeyi defalarca deneyip annesi yardım etmek istediğinde elini itebilir).
• Sözel olarak gittikçe daha karmaşık hale gelen bir sürü soru sormaya devam eder (örneğin; “Ali’nin evine nasıl gideriz?”).
• Yeni mücadeleler dener (örneğin; oyuncak bebeğini giydirmeye çalışır veya yeni bir inşaat oyuncağını birleştirir).
• Problem çözme ve alternatiflerle düşünme konusunda daha esnek olmaya devam eder (örneğin; ayakkabı giymeye çalışırken kendi kendine önce ne yapacağını söyler. Ayakkabısını kolaylıkla giyemezse, diğer ayağına giymeye çalışır.).
• Zor işlerde yardım ister (örneğin; “Teddy’nin pantolonunu giydirir misin?” der).
• Daha sistematik düşünür. Yetişkinlerle ve akranlarıyla yaptığı konuşmalardan ve fiziksel incelemelerden yararlanır.
• Başka çocuklarla oynadığı oyunları sürdürme yeteneği artar (örneğin; arkadaşıyla mutfak oyunu oynayıp “kurabiye” ikram ediyormuş gibi yapar). Oyunlarda aşina olduğu roller (anne veya baba gibi) üstlenir.
• Hem dille hem de nesnelerle yaratıcı bir biçimde oynar.